samoster wyekspediował nas z powrotem do Krainy Wschodzącego Słońca. Mógł też wiatr zupełnie ustać i bezsilny samoster pozwolił kadłubowi ustawić się "na drogę powrotną". Obudziłem się jednak szybko na skutek zmiany w kołysaniu jachtu. Człowiek pozostaje mimo wszystko najwrażliwszą częścią całego tego zespołu.<br> Około 13 maja zacząłem pisać w tempie dziesięciu stron na dobę, więc książka powinna być już zakończona. Nie mogę tego zrozumieć. Coś mylę lub jest już po połowie.<br> Gdyby była tu Krystyna... "Gdybyś była tu, Krystyno, przyniósłbym ci czekoladki. Gwiazdkę z nieba. Kwiat lotosu. Niezwykłego kota w paski..."<br> Ostatkiem świadomości pojmuję, że zatracam się. Wiążę rumpel i kładę