zawołała dziewczyna. - Musimy <br>jechać prędzej!<br><br>Minęła Awaru w ciemnościach i wysunęła się <br>do przodu, ginąc mu niemal z oczu. Pochylił się i uderzył <br>piętami boki antylopy, palce obu rąk zacisnął na krótkiej <br>grzywie. Zwierzę przyspieszyło, przechodząc w długi, <br>kołyszący kłus, i niebawem zrównało się <br>z antylopą, na grzbiecie której siedziała dziewczyna.<br><br>Księżyc nie ukazał się jeszcze, a gwiazdy były <br>widoczne zaledwie na połowie nieba. Drugą pokrywała czarna <br>ławica dymu i popiołu. Ciągnęła się od łańcucha <br>górskiego rozsiewana przez Suhmi. Ponad jej wierzchołkiem <br>szalał czerwony ogień unoszący się na wielką wysokość. <br>Płonął nieustannie, przygasając tylko chwilami, aby <br>znów trysnąć pióropuszami krwawych ogni