srogiej jurysdykcji w mieście, taki też prospectus przestrzegał miejscowych, by żyli zgodnie z przykazaniami boskimi. &lt;q&gt;"Na palu stojącym nad drogą samą wisiała ćwierć człowieka, który z drugim jakimś zamordował na moście przechodnia dla kilku dukatów"&lt;/&gt; - odnotował Fryderyk Schulz w Podróżach Inflantczyka swe wrażenia z Warszawy, gdy odwiedził ją w latach dziewięćdziesiątych okresu stanisławowskiego.<br>Niekiedy widowiskową kaźń urządzano dla zwykłych złodziei, zwłaszcza gdy w grę wchodziły nadzwyczajne okoliczności. Głośny i wielokrotnie opisywany kazus Bartosza z Lusiny, drobnego złodziejaszka specjalizującego się w okazjonalnym okradaniu magnackich domostw, był właśnie taki. Korzystając z nieuwagi służby, dostał się do siedziby biskupa krakowskiego i skradł oprawną w