kierownika wielkiej firmy Bogiem, nie odnajduje w sobie innych popędów niż popędy do dobrego. Wyspa pokuty jest równocześnie wyspą łaski. <br> Robinson patrzy na świat antropocentrycznie. Nie przyjdzie mu na myśl doszukiwać się pokrewieństwa między sobą a zwierzęciem, rośliną, owadem - nie dostrzeże nawet pokrewieństwa między sobą i dzikim Karaibem. Zbrodniarz albo dziki dopiero wtedy, gdy się nawrócą, mogą pretendować do jakiej takiej równości. Pod dachem nieba, w którym unosi się patriarchalny Bóg, w tym wielkim gmachu oddanym na wyłączny użytek i eksploatację człowiekowi sprawiedliwemu, wszystko co rośnie z gleby, lata w powietrzu, pływa w wodzie, wszelki zwierz leśny i podobny do zwierza