powiedziała, że to on; duży biały pies z brązową plamą na nosie przyszedł na ich podwórko i za nic nie chciał pójść sobie stamtąd; na koniec latawiec, którym bawił się Boruch, wymknął mu się raptem z rąk i zginął na zawsze w przestworzach. Zresztą do tego przyczyniła się trochę nieznajoma dziwaczna pani, pani, która zjawiła się w oknie.<br>Było to w samo południe, krawiec poszedł do elektrowni, Boruch majstrował coś koło latawca, siostra zaś pomagała trzymając za ogon. Wiatr rozwiewał krwawą jak liście jesienne czuprynę Borucha. Gdzieś w górze coś brzękło. Boruch podniósł głowę i zobaczył, że to w sąsiedniej kamienicy