odbiciowości i prędkości odbywa się tu również przez porównanie z paskiem skali kolorów. Przykłady zobrazowania z fot. A-22 dają okazję do pokazania, jak rozpoznaje się mikrowybuchy. Na fot. A-22a rzuca się w oczy obszar najbardziej intensywnej czerwieni, o którym wiadomo, że jest to obszar mikrowybuchu, chociaż sama intensywność echa nie musi być tego dowodem. Na fot. A-22b, gdzie zobrazowana jest prędkość, widać obszar przy ziemi, na odległości 16 18 km, który wykazuje wyraźne cechy mikrowybuchu - zmniejszającą się prędkość po obu stronach intensywnie czerwonego obszaru, gdzie pionowy strumień powietrza rozbija się o powierzchnię ziemi. Dodatkowo można zauważyć, na 14