podobnym rygoryzmem Hugo podchodził do kwestii kompozycji własnych dzieł. W dramatach, które przeznaczał na scenę, przestrzeń była organizowana wyraźnie pod kątem realnych możliwości teatru. Sceny wyraźnie określonej: większość sztuk przeznaczał dla Théâtre Français. Nie najlepiej był ów teatr wyposażony w dekoracje. Przypomnijmy, że piękne inscenizacje były w Paryżu specjalnością Opery, efektowne - Cyrku Olimpijskiego.<br><br>&lt;gap reason="sampling"&gt;<br><br>Grozę wprowadza na scenę również sztafaż, zapożyczony z rekwizytorni rewolucji. Szafot, gilotyna, topór, sceny dekapitacji itp. - często się pojawiają, ale wszystkie związane z tymi rekwizytami makabryczne wydarzenia są albo przeniesione za scenę (podobnie jak potem u Słowackiego w Śnie srebrnym Salomei - można je sobie wyobrazić wspomagając wyobraźnię na