Stosowałem też inne metody i zabiegi. Uczyłem się pisać po polsku - jak gdyby po francusku. Polegało to - z grubsza - na upraszczaniu myśli, na takim jej wyrażaniu, by się dawała z łatwością wyłożyć w obcym języku. Uczyłem się wreszcie na pamięć całych zdań lub sekwencji, które wpadały mi w ucho lub efektownie brzmiały, by móc się w stosownych momentach popisać w towarzystwie - jak brawurowym pasażem.<br>To tak doszedłem do wprawy - po latach trudów i ćwiczeń.<br>Jaki miała w tym udział i zasługę Madame?! Niestety, mniej niż znikomą. A mogła byłaby mieć! Nawet w tak krótkim czasie, jaki minął od chwili, gdy zaczęła