się z nim) interesowi jednostki (dziecka, obywatela siedzącego przed odbiornikiem TV, ucznia w klasie szkolnej). Możliwości nadużywania wiedzy psychologicznej zostały dobrze ukazane m. in. przez Koftę i Malak (1983; por. też: Zimbardo, Ruch, 1994; Cialdini, 1994). Może ona służyć decydentowi ze sfery praktycznego działania (np. projektującemu nowy system wychowania) podnosząc efektywność jego działań. Można tu tedy mówić o nauce w służbie ideologii. Udostępnianie specjalistycznej wiedzy psychologicznej, która może być wykorzystana wbrew interesowi jednostki, stawia psychologa w sytuacji wyboru moralnego. Z jednej strony mamy działania w interesie określonych instytucji (np. w interesie instytucji oświatowych), gdyż "postulowany" czy "uznany za pożądany stan rzeczy