z Wrocławia. Chwaląc zasługi profesora wskazał na salę zatłoczoną jego uczniami, w większości nauczycielami języka polskiego , mówiąc:<br> - Ten to owoc pracy naszego czcigodnego Profesora rozrósł się jak widzimy w wielką rozłożystą lipę.<br> &lt;au&gt;(nad. A. Z. z Krakowa)&lt;/&gt;<br><br>&lt;tit&gt;Mnie nie trzeba&lt;/&gt;<br> Prof. dr Stanisław Kutrzeba, wykładowca historii ustroju Polski okresu przedrozbiorowego egzaminował studentkę I roku prawa, której wiadomości z tej dziedziny były odwrotnie proporcjonalne do jej niecodziennej urody. Wikłając się w odpowiedziach patrzyła błagalnym i równocześnie uwodzicielskim wzrokiem na Profesora. Ten po kolejnej niefortunnej odpowiedzi powiedział:<br> - Proszę pani, ja Kutrzeba, mnie nie trzeba.<br>&lt;au&gt; (nad. Maurycy Wienier z Krakowa)&lt;/&gt;<br><br>&lt;tit&gt;Grzechotnik&lt;/&gt;<br> Po upadku Powstania