człowieka między jego materialną naturą i duchowymi tęsknotami, eksponować konflikt ze światem i z Bogiem (stąd już krok tylko do dramatu mistycznego).<br>Swoistym podsumowaniem marzeń o dramacie jako sztuce idealnej była zapowiedź Alfreda de Vigny: &lt;q&gt;&#132;W przyszłości poeta dramatyczny &lt;gap&gt; będzie się posługiwał wielkimi obszarami czasu, gdzie pokaże całe ludzkie egzystencje; stworzy człowieka, nie jako gatunek, lecz jako jednostkę (jedyny sposób, by zainteresować ludzkość), pozwoli tworom swej wyobraźni żyć własnym życiem rzucając tylko w ich serca ziarna namiętności, zapowiadające wielkie wydarzenia; następnie, gdy nadejdzie pora - i tylko wtedy - nie dając nam odczuć pośpiechu, ukaże przeznaczenie zarzucające sieć na swe ofiary, węzły