mówić o "Pamięci Bytu", która sprawia, że "nic, co się stało, nie może się od-stać"). W wypadku Havla tego rodzaju światopogląd zawdzięcza tyleż samo wpływom dzieł egzystencjalistów i fenomenologów, ile inspiracjom, jakich dostarczało mu w nadmiarze samo życie. Listy do Olgi, najobszerniejszy i najbardziej szczegółowy wykład jego prywatnej filozofii egzystencji, spisane zostały w więziennej celi - w miejscu, do którego zawiodła go jego konsekwentnie odgrywana "rola", ale które on sam, jak gdyby mocą ironicznego odwrócenia pojęć, przeistoczył w swoistą scenę dla odgrywania, i to z jeszcze większą siłą ekspresji, "roli" wykonywanej uprzednio na wolności. Ale Listy do Olgi skupiały się na