która w nim się kryje. Mianowicie powiedziałbym coś takiego: w jakimś sensie na pewno Kościołowi są potrzebni Pascalowie, ale ja myślę, że chodzi tu o to, że Kościoła nie da się zbudować na Pascalu. I wydaje mi się, że tutaj tkwi istotna słabość Pascala i Kołakowskiego - mianowicie problematyka Wcielenia, problematyka eklezjologii, problematyka sakramentów w dużej mierze nie mieści się w tym horyzoncie. A Kościołowi to jest potrzebne do stworzenia fundamentu swojego istnienia. Kołakowskiego nie interesują problemy eklezjoloczne.&lt;/&gt;<br> &lt;hi&gt;RZ&lt;/hi&gt;: &lt;who1&gt;Tuż po przytoczonym przeze mnie fragmencie Marcin Król pisze, iż kultura składająca się z samych Pascali byłaby przerażająca. Oczywiście. A kultura składająca się