problemów: oceny naturalnej odporności poszczególnych elementów tworzących ekosystem (np. roślinności, gleb, rzeźby podłoża, wód itp.) na użytkowanie turystyczno-rekreacyjne; określenia maksymalnego, dopuszczalnego obciążenia środowiska przez turystów i osoby wypoczywające, czyli tzw. chłonności naturalnej w różnych sezonach i przy uwzględnieniu różnych form użytkowania; oceny przewidywanego nacisku (zapotrzebowania społecznego) na różne typy ekosystemów, tworzących obszar użytkowania turystycznego; określenia skutków, jakie turystyka i wypoczynek spowodowały w środowisku, czyli stopnia jego degradacji. Odporność elementów tworzących środowisko jest szacowana na podstawie dwóch wskaźników: sumy typów zagrożenia i możliwości regeneracji, przy czym każdy z tych typów jest szacowany oddzielnie według wzoru:<br><br>(...)<br><br>gdzie: Oij - odporność i-tego elementu