i władzą "awangardy klasy robotniczej" dobiegł końca krótszy i raczej komiczny eksperyment - z bezpośrednimi rządami kapitału. Mam na myśli próbę sprawowania władzy w dużym, nowoczesnym kraju Unii Europejskiej przez wielkiego biznesmena. Silvio Berlusconi rządził z nonszalancją, starając się pomijać polityków i przyjęte w demokracji reguły gry.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div type="art"&gt;<br>&lt;au&gt;Mirosław Ikonowicz&lt;/&gt;<br><br>&lt;tit&gt;Wszystkie grzechy eks-premiera&lt;/&gt;<br><br>W ciągu roku radosna twarz idola tv "uśmiechniętego na 94 zęby", jak z ironią nazywali go dziennikarze, zmieniła się w nieco opuchnięte oblicze przedsiębiorcy na skraju bankructwa. Silvio Berlusconi wymyśla co chwila sojusznikom od zdrajców i skarży się na prokuraturę, która się na niego zawzięła. Ma zszarpane nerwy. Parę