widma niema różnicy zasadniczej, co doskonale uwydatnia fotografja widma wodoru na tab. II (fig. 4-ta). Dwie pierwsze linje po prawej ręce leżą w części niebieskiej i fiołkowej, pozostałe - w ultrafiolecie. Aby otrzymać fotografję ultrafioletu, należy tylko unikać części optycznych ze szkła, które pochłania fale krótkie. Daleko większe trudności spotyka eksperymentator w dalekim ultrafiolecie, który rozpatrujemy poniżej.<br><br>&lt;tit&gt;II. Ultrafiolet daleki&lt;/&gt; ( Schumann'a, Lyman'a, Millikan'a ).<br>Dokonywując zdjęć widmowych w ultrafiolecie, dostrzegamy. że już w okolicy 2000 &lt;hi&gt;A&lt;/&gt; linje widmowe są stosunkowo słabe wskutek wzmożonej absorbcji kwarcu, z którego są sporządzane soczewki i pryzmaty spektrografu. Stosując nawet bardzo silne źródła promieniowania, dochodzi się tylko