Mondrian, purytanin i kalwin z urodzenia, najkonsekwentniejszy z<br>konsekwentnych asceta malarstwa, uznał, że tylko linie proste są w<br>sztuce dopuszczalne, bo każda linia krzywa grozi tym, że sugeruje formę<br>zapożyczoną z natury; równolegle Malewicz ze swoim kwadratem czarnym na<br>białym tle, Strzemiński z formułami matematycznymi kompozycji i<br>unizmem, Kandinsky z ekspresjonizmem plam kolorowych głosili już<br>pięćdziesiąt lat temu, że nastała nowa era sztuki, całkowicie i<br>ostatecznie wyzwolona nie tylko z jakiegokolwiek naśladownictwa natury,<br>ale w ogóle z jakiegokolwiek związku, nawet najdalszego, z formami<br>natury.<br> W jaki sposób te teorie, konsekwentnie abstrakcyjne, działały - od<br>chwili ich powstania, a więc od pięćdziesięciu lat