zagadki będącej jednym z największych fenomenów przyrody. <br><br>Język pszczół jest oparty na tańcu. &lt;orig&gt;Zwiadowczyni&lt;/&gt;, która wraca do gniazda z terenu, gdzie kwitnie wiele atrakcyjnych roślin, wykonuje żywiołową, a jednocześnie niezwykle precyzyjną sekwencję kroków i &lt;orig&gt;wywijań&lt;/&gt; odwłokiem. Kierunek ruchu, czas jego trwania oraz częstotliwość wibracji pozwalają na dokładne zlokalizowanie nektarowo-pyłkowego eldorado. Pszczoła w gruncie rzeczy posługuje się matematyką. Kręcąc z pozoru obłędne ósemki, zachowuje ten sam kąt, jaki jest między linią biegnącą z ula do pokarmu, a linią łączącą ul ze słońcem. Taniec jej jest zminiaturyzowanym naśladowaniem podróży, którą odbyła. Po pewnym czasie do &lt;orig&gt;zwiadowczyni&lt;/&gt; przyłączają się inne robotnice, przygotowując się