przekładem, gdyby jakiś barbarzyński skryba,<br>który &lt;q&gt;profugus Laviniaque venit&lt;/&gt;, przełożył Twoją wytworną<br>łacinę na język polski, dodałbyś przecież wzorem Owidiusza:&lt;q&gt; si<br>casu miraris epistula quare alterius digitis scripta sit.&lt;/&gt;<br>Cieszę się więc tym listem pisanym po polsku i oceniam<br>delikatność Twoich uczuć; jako potomek Eneasza, fundatora<br>Imperium Rzymskiego i trojańskiego emigranta,<br>rozumiesz cierpienia uchodźców i współczujesz z nimi.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;II&lt;/&gt;<br><br> Teraz, kiedy piszę te słowa, jest noc. &lt;q&gt;Et iam nox umida<br>coelo praecipitat &lt;/&gt;- i schodzące gwiazdy skłaniają do snu.<br>Nikt nie umiał pisać o nocy piękniej niż Wergiliusz.&lt;q&gt; Nox<br>erat et placidum carpebant fessa soporem&lt;/&gt;, cisza zeszła na<br>lasy i fale - o