z premierą "Rewii nr 2", reżyserowanej przez Jarosyego. Początki nie zapowiadały późniejszych sukcesów. "Każdy pamięta - pisał Boy - zabawny ťbar amerykańskiŤ z wstawionymi w tekturę głowami. Otóż tu p. Jarosy wstawił siwe głowy w... pomnik Sobieskiego w Łazienkach. Okropność, fałszywa nuta. Jedynie gościowi można to wybaczyć".<br>Pora na wyjaśnienie: kabaret białych emigrantów zwracających się do widzów nieznających rosyjskiego był kabaretem plastycznych znaków, poetyckich skrótów. Najgłośniejsza scenka - Katarynka - obywała się bez słów. Grupa podwórzowych muzykantów odgrywała metaforę ludzkiego losu. Dźwięki zdartej katarynki zagłuszał bęben. Potem sypiący się z okien grad monet - jak salwa rozstrzeliwał grajków. Układ taneczny opracowali wychowankowie Diagilewa. Strona plastyczna to