pierwiastków promieniotwórczych.<br>Nagromadzone już w tym czasie wyniki obserwacji i pomiarów w kilku laboratoriach, stwarzające z pozoru wrażenie nie dających się wyjaśnić w sposób racjonalny, stały się zrozumiałe, gdy przyjęto hipotezę rozpadu promieniotwórczego Rutheforda i Soddy'ego. Twierdzili oni, że atomy pierwiastków promieniotwórczych, w odróżnieniu od pierwiastków stabilnych, ulegają samorzutnemu rozpadowi, emitując przy tym cząstkę ? lub ß. Zacytujmy zdanie z ich komunikatu: "Po rozpadzie atomu i wyrzuceniu cząstki naładowanej powstaje nowy układ, lżejszy, posiadający zupełnie odmienne własności fizyczne i chemiczne od pierwiastka z którego się wytworzył. Zawsze, gdy proces rozpadu się rozpocznie, trwa dalej bez przerwy, przechodząc przez kolejne stadia z szybkością