określone dla danego ośrodka, na przykład dla elektronów poruszających się w ołowiu wynosi ona 6,4 MeV, w żelazie - 25MeV, w aluminium 55 MeV, zaś w powietrzu 103 MeV.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;10. Promieniowanie elektromagnetyczne&lt;/&gt;<br><br>Na początku naszego wieku, gdy badania pierwiastków naturalnej promieniotwórczości były jeszcze w powijakach, wiedziano, że większość z nich emituje w trakcie rozpadu cząstki ? lub ß, którym niekiedy towarzyszy promieniowanie ? - trzeci znany wówczas rodzaj promieniowania, różniący się od pierwszych dwóch tym, że nie ulega odchyleniu w polu magnetycznym. Niedługo później ustalono, że jest to promieniowanie elektromagnetyczne. Różnice między jego poszczególnymi "odmianami", np. pomiędzy promieniowaniem ? i promieniowaniem X, odnoszą się do