bankierów z Wall Street.<br>Clevelandowi nie powiodła się walka o obniżkę taryf celnych. Kongres był całkowicie kontrolowany przez wpływowe grupy biznesu, opowiadające się za utrzymaniem wysokich ceł ochronnych. Mimo sprzeciwów prezydenta Kongres uchwalił protekcjonistyczną ustawę celną Wilsona-Gromana.<br>Cleveland, wspierany przez Kongres oraz koła biznesu, uważał, że należy podjąć bardziej energiczne zabiegi o zdobycie rynków zagranicznych. Posiadanie takich rynków uznano za niezbędny warunek prosperity amerykańskiej, koniunktury i zapobiegania społecznym niepokojom w Stanach Zjednoczonych. Ekspansję zagraniczną traktowano jako skuteczny środek na wyjście z licznych depresji, które trapiły gospodarkę amerykańską w drugiej połowie ubiegłego stulecia.<br>Taryfy uznane zostały za narzędzie, za pomocą którego