symetryczna względem prostych SS i AA, więc hipotetyczna "kulka" poruszająca się bez tarcia wzdłuż jednej z nich pozostanie na niej na zawsze - drgania normalne są w tym przybliżeniu niezależne. Sytuacja zmienia się w przypadku większych amplitud ruchu: kulka poruszająca się początkowo wzdłuż prostej AA, ze względu na brak symetrii powierzchni energii potencjalnej względem tej prostej, będzie zbaczała w stronę przeciwną do początku układu współrzędnych, starając się poruszać po linii największego spadku. W rezultacie zakreśli skomplikowaną trajektorię przypominającą krzywą Lissajous, ale na ogół nie zamkniętą. Oczywiście pojęcie odrębnych drgań normalnych traci wówczas sens. Dla rozważanej symetrycznej cząsteczki XY2 trajektoria SS jest stabilna, ale