w wyniku parowania (sublimacji) śniegu i lodu są największe w obszarach suchych. W wyższych partiach stref akumulacyjnych lodowców Pamiru stanowią one do 40% rozchodów energii, a odpowiednio w Andach mogą być nawet większe. Sublimacja lodu może być także istotna w bilansie energetycznym lądolodu antarktycznego. Jednak ocenia się, że zazwyczaj straty energii z powodu parowania nie przekraczają 10 - 20% rozchodów ciepła (Krenke, 1974).<br> Przejście fazowe lodu w wodę wymaga energii 333,6 J/g stopionego lodu. Na większości lodowców topnienie śniegu i lodu jest najważniejszym procesem strat energii (80 - 90%). Każdy przychód energii, gdy powierzchnia lodowca osiągnęła temperaturę 0C, jest zużyty na