w nową rolę społeczną i do wykształcania się nowej tożsamości organizowanej wokół faktu dewiacji niezależnie od naznaczania dokonywanego bezpośrednio przez społeczną widownię.<br>Można, jak się wydaje, wyróżnić jeszcze jedną płaszczyznę analizy &lt;orig&gt;samonaznaczania&lt;/&gt;, pomijaną zazwyczaj w literaturze poświęconej kierunkowi reakcji społecznej. Do tej pory rozpatrywałem proces psychicznej adaptacji jednostki do symbolicznych etykietek o charakterze negatywnym. Inaczej mówiąc, zajmowałem się zagadnieniem psychicznego konformizmu wobec pejoratywnych konotacji zawartych w etykietkach. W sytuacjach tego rodzaju ludzie dostosowują swój sposób myślenia o sobie do negatywnych wyobrażeń, jakie są związane z danym zachowaniem lub cechą. Analizowałem więc proces &lt;orig&gt;samonaznaczania&lt;/&gt; konformistycznego na zasadzie: "Skoro ludzie mówią o mnie