XIX wieku rozpoczęła się wielka modernizacja teatru europejskiego, związana z powołaniem już w epoce poprzedniej scen narodowych i pojawieniem się wielu teatrów publicznych, z pojawieniem się nowej publiczności i potrzebą dostosowywania repertuaru do jej gustów. Budowano nowe budynki teatralne i przebudowywano stare, mnóstwo nowości wprowadzano w dziedzinie ich inscenizacyjnego wyposażenia, ewoluował styl gry aktorskiej. Przemysł teatralny, rozwijający się w Europie od połowy wieku XIX, osiągnął szczyty powodzenia około roku 1830, czyli wówczas, gdy do Londynu i Paryża dotarł Juliusz Słowacki.<br>W Londynie było wtedy 12 teatrów. W Paryżu dwadzieścia kilka; jedynie Odéon mieścił się na lewym brzegu Sekwany, pozostałe teatry były