dola chłopa, nędza, której chciano zapobiec. Wiązały się tym nadzieje na sprzedaż w mieście wiejskich wyrobów, uszlachetnionych nauka w szkołach przemysłu ludowego. Po wojnie natomiast celem opieki stała się sztuka ludowa i twórcy ludowi. Sztuka, której wartości inspirowały polskich artystów i żywa twórczość artystyczna ludu, która widziano nie tylko jako fakt kulturowy, ale i artystyczny. <br>Przed wojna, poczynając od pierwszych wystaw przemysłów ludowych w XIX w., dążono do tego, by dać zatrudnienie ludności wiejskiej, podnieść poziom jej wyrobów i zapewnić im zbyt w miastach. Jeszcze w początkach XX w. nie postrzegano, nawet najbardziej uzdolnionych chłopów jako artystów, których szkoła była tradycja