szefa Sztabu Generalnego, ale to oznaczało podległość Piłsudskiemu i konieczność bliskiej z nim współpracy. Weygand odmówił więc i ostatecznie został doradcą, oczywiście z dostępem do wszystkich dokumentów wojskowych. Rychło jednak doszło, bo dojść musiało, do konfliktu z gen. Rozwadowskim. Kartezjańska precyzja i konsekwencja nie mogły znaleźć wspólnego języka ze szlachecką fantazją i pociągiem do improwizacji. Rezultat był taki, że dwaj generałowie urzędujący w sąsiednich pokojach porozumiewali się ze sobą wyłącznie na piśmie. Sytuacja błogosławiona dla historyka, bowiem notatki te zachowały się.<br>Usiłował pośredniczyć w tych sporach ówczesny wiceminister, a od 10 sierpnia minister spraw wojskowych, bliski współpracownik Marszałka gen. Kazimierz Sosnkowski