kilka godzin. Dla Goszczyńskiego czy Kwiatkowskiego ten domysł miał już rangę informacji nadesłanej wprost z Konstantynopola. Czy ruch wyobraźni napotyka w takich razach jakiekolwiek granice? Zapewne, choć linia, gdzie domysł styka się z nieprawdą, nie jest zbyt dobrze oznakowana. Śmierć Mickiewicza nie stała się jeszcze w tym czasie tematem wybujałych fantazji. Pogłoski o otruciu pojawią się w Paryżu nieco później. Zastanawia jednakże stałość, z jaką w tych pierwszych dniach przeistacza się pierwotna informacja. Bo oto paryski korespondent krakowskiego "Czasu", nie mający o ile wiadomo dopływu informacji nowych, 5 grudnia pisze: <gap>. Skąd ta dokładność? Czy znany schemat zdarzeń mógł do tego stopnia