parku, popędził po płytach dziedzińca zbutwiałe liście. Niebo było granatowe. Śnieżyca wisiała w powietrzu. Czuło się ją. <br>Nenneke przerwała milczenie.<br>- Macie już przydział?<br>- Ja nie - bąknęła Eurneid. - Na razie będę na hibernie w obozie pod Wyzimą. Komisarz od werbunku mówił, że wiosną staną tam oddziały kondotierów z północy... Mam być felczerką w którymś z tych oddziałów.<br>- A ja - uśmiechnęła się blado Iola Druga - mam już przydział. Do chirurgii polowej, do pana Milo Vanderbecka.<br>- Żebyście mi tylko wstydu nie przyniosły - Nenneke obdarzyła obie adeptki groźnym spojrzeniem. - Żebyście nie zhańbiły mnie, świątyni i imienia Wielkiej Melitele. <br>- Na pewno nie, matko.<br>- I uważać mi