nie widziałem tamtych filmów, więc trudno mi o tym mówić. A w końcu wszystko jedno -film czy nie film. Tradycyjne pojęcie "filmowości", którym ty operujesz, przestało powszechnie obowiązywać. Dziś najmodniejszy zaczyna być prosty nieskomplikowany film kameralny - jak &lt;name type="tit"&gt;Marty&lt;/&gt;, &lt;name type="tit"&gt;Kapelusz pełen deszczu&lt;/&gt;, &lt;name type="tit"&gt;Dwunastu gniewnych ludzi&lt;/&gt;.&lt;/&gt;<br>&lt;who1&gt;KOTT: Nie mieszajmy różnych rzeczy. Współczesny film jest wielokierunkowy i próbuje również odnowić coś w rodzaju psychologicznego teatru i zamknąć akcję w jednym pokoju. Ale mnie chodzi o rzecz podstawową, o pojęcie współczesnej dramatyczności, które dla milionów widzów ukształtowane zostało przez film. To jest fakt społeczny, którego nie sposób lekceważyć. To jest nowy rodzaj absorpcji materiału literackiego