które brzmi: "I stanęło słońce i księżyc, aż się pomścił lud nad nieprzyjacioły swymi" (Joz. 10, 13). Sama niezgodność zdań nie wystarczałaby jeszcze do nadania dziełu Kopernika funkcji polemicznej czy wręcz destrukcyjnej wobec autorytetu Pisma świętego. O funkcji tej zdecydowała typowa dla epoki reformacji atmosfera i praktyka skrupulatnych a zacietrzewionych filologów - interpretatorów Biblii, dla których każde jej słowo posiadało walor rozstrzygający.<br>Do publikacji dzieła namówił Kopernika profesor matematyki na protestanckim uniwersytecie w Wittenberdze, Joachim Retyk. Zawiózł on rękopis do Norymbergi, gdzie druku pilnował teolog protestancki Andreas Osiander, który wszakże wycofał bez wiedzy autora jego przedmowę, zamieszczając zamiast niej własną, przedstawiającą wywód