1.1-1) zależność liczby rozproszonych cząstek od kąta odchylenia, grubości materiału rozpraszającego, kwadratu ładunku jądra i odwrotności kwadratu początkowej energii cząstek została dokładnie sprawdzona doświadczalnie. Stwierdzono (Geiger, Marsden, 19111913), że zależność liczby rozproszonych cząstek od kąta rozproszenia została poprawnie przewidziana przez teorię, jak również stwierdzono prostą proporcjonalność między grubością folii a liczbą cząstek rozproszonych pod danym kątem. Stwierdzono również odwrotną proporcjonalność między czwartą potęgą prędkości cząstek a rozproszeniem oraz, nieco później (Chadwick,1920), określono zadowalająco ładunki jąder dla miedzi (29,3 0,5), srebra (46,3 0,7) i platyny (77,4 1).<br> Wyniki doświadczalne okazały się więc zgodne z