prawdopodobnie w II w. p.n.e. Jeden ze zwojów zawiera aramejski komentarz do Księgi Rodzaju, w którym między innymi znajduje się opis piękności Sary. W przekładzie brzmi on następująco:<br>"O jakże rumiane lico jej, jak urzekające oczy jej, jak wdzięczny nos jej i jakże jaśniejące jej oblicze! O jak foremne piersi jej i nieskalana białość jej ciała! O jak rozkosznie spoglądać na jej ramiona i na dłonie pełne doskonałości! Jakże smukłe i delikatne palce jej, jak wdzięczne stopy i uda bez zmazy!''<br>Również smutna historia Hagar znajduje swoje wytłumaczenie w zwyczajach mezopotamskich, skodyfikowanych w prawodawstwie Hammurabiego. Prawo dokładnie precyzowało rolę