program sztuki stosuje się jakby w dwóch kierunkach - z jednej strony twórca dąży do wyrażania swego subiektywnego poglądu na świat, pragnie przekazać jednostkowemu odbiorcy to, co go niepokoi lub cieszy: prostota i ludzka potrzeba zostawienia śladu swego istnienia, przekazania swego posłania. Z drugiej strony twórca pragnie uczestniczyć w życiu, wpływać, formować je, oddziaływać na najszerszy krąg odbiorców. Niepokoje dzisiejszej sztuki to wyraz pragnienia uzasadniania niezbędności sztuki.<br> Twórca niezależnie od tego, kim jest - malarzem czy rzeźbiarzem - z natury swych predyspozycji jest przede wszystkim uczulony na wizualność otaczającego go świata. Patrzy, widzi, wartościuje i formuje świat kształtów i barw, tworzy nowe ich znaczenia