końcach kończyn. Na wierzchołku każdego zawiązka zaznacza się niewielka powierzchnia wyznaczająca przyszłą podeszwę. Przechodzi ona stopniowo na powierzchnię dłoniową i podeszwową 295<br><br> kończyny. Powierzchnia przyszłej podeszwy powiększa się rozprzestrzeniając się ku tyłowi. Z kolei w przedniej części kopyta powstaje zgrubienie, które rozrastając się na boki stanowi zawiązek korony, a następnie formują się zawiązki opuszek i strzałki. W obrębie części przedniej kopyta z zawiązka koronki rozwija się ponadto miękka poduszka epidermalna (eponychium), która nie rogowacieje, a po porodzie wysycha i odpada. Jest ona tworem o znaczeniu ochronnym, który zabezpiecza błony płodowe przed urazami ze strony kopyta.<br>W kopycie rozróżnia się trzy części