po metamorfozie osiadłej na podłożu larwy poza tym znany tylko u mszywiołów. Prawdopodobnie ich potomkami były <br>&lt;page nr=156&gt;<br>rozpowszechnione w stanie kopalnym (do końca triasu) spiralne rureczki Microconchus, przypominające kształtem dzisiejsze wieloszczety Spirorbis i długo tak identyfikowane.<br>Szkielet osiadłych wieloszczetów, których spiralne aparaty czułkowe łatwo dziś napotkać między rafowymi koralami i gąbkami, formuje się w całkiem odmienny sposób. Być może w wyniku nabycia zdolności do bezpłciowego rozmnażania przez pączkowanie drobne kornulity typu Cornulitozoon dały początek kolonijnym mszywiołom (Bryozoa).<br>Od początku ordowiku mszywioły opanowały zespoły rafowe i otaczające je siedliska.<br>Większość z nich cechowało okrycie szkieletu miękkimi tkankami. Zapewne było to <br>zabezpieczenie przed destrukcyjną