szczękę wystarczyłby, żeby spadł z krzesła. Nie znosisz takiego sposobu mówienia. Nagle stajesz się zadowolony. Powtarzasz cicho: "Grotecha, bracie, grotecha". Brudna koszula rozmówcy już nie sprawia ci satysfakcji. Jest tylko brudną koszulą. Masz w tej chwili silniejszy atut. "Grotecha, bracie, grotecha". Z przyjemnością zaciągasz się papierosem.<br>- I jak? - zapytał.<br>- Najpierw forsa.<br>- Ty, a może lepiej dwa małe opowiadania?<br>- Jak chcesz.<br>Wyciągnął z kieszeni banknoty. Podając mi jeden z nich powiedział:<br>- Jak będzie niedobre, cofam.<br>- Zgoda - wsadziłem banknot do górnej kieszeni marynarki. - A więc opowiadanie pierwsze. Knajpa kaubojska w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku. Teksas. Popołudnie, pełno pijanych gości. Rewolwerowcy, szulerzy, kauboje, dziwki