Typ tekstu: Książka
Autor: Dzik Jerzy
Tytuł: Dzieje życia na ziemi
Rok wydania: 2003
Rok powstania: 1993
Autor: Dzik Jerzy
Tytuł: Dzieje życia na ziemi
Rok wydania: 2003
Rok powstania: 1993
tudzież formy o cylindrycznym pokroju ciała.
Zapewne główne gałęzie ewolucyjne w obrębie tej grupy były już wówczas wyodrę bnione.
Znaczenie ekologiczne krocionogów w paleozoicznych biocenozach było chyba większe niż dziś.
Przywykło się homologizować odnóża gębowe wijów z odpowiednimi odnóżami skorupiaków w ten sposób, że odpowiadające sobie pary są równocześnie analogiczne funkcjonalnie. Owadom i wijom brak wówczas odpowiednika drugiej pary odnóży czuciowych - Ant II, których zawiązki występują jedynie w embriogenezie, a odpowiedzialne za nie segmentalne geny homeotyczne są unieczynnione. To mocny argument za pokrewieństwem wijów z bynajmniej nie najprymitywniejszymi stawonogami.
Powstanie umiejętności żucia
Z doskonaleniem powierzchni tnących zębów wiąże się nierozerwalnie modyfikacja
Zapewne główne gałęzie ewolucyjne w obrębie tej grupy były już wówczas wyodrę bnione.
Znaczenie ekologiczne krocionogów w paleozoicznych biocenozach było chyba większe niż dziś.
Przywykło się homologizować odnóża gębowe wijów z odpowiednimi odnóżami skorupiaków w ten sposób, że odpowiadające sobie pary są równocześnie analogiczne funkcjonalnie. Owadom i wijom brak wówczas odpowiednika drugiej pary odnóży czuciowych - Ant II, których zawiązki występują jedynie w embriogenezie, a odpowiedzialne za nie segmentalne geny homeotyczne są unieczynnione. To mocny argument za pokrewieństwem wijów z bynajmniej nie najprymitywniejszymi stawonogami.
Powstanie umiejętności żucia
Z doskonaleniem powierzchni tnących zębów wiąże się nierozerwalnie modyfikacja
tudzież formy o cylindrycznym pokroju ciała.<br>Zapewne główne gałęzie ewolucyjne w obrębie tej grupy były już wówczas wyodrę bnione.<br>Znaczenie ekologiczne krocionogów w paleozoicznych biocenozach było chyba większe niż dziś.<br>Przywykło się homologizować odnóża gębowe wijów z odpowiednimi odnóżami skorupiaków w ten sposób, że odpowiadające sobie pary są równocześnie analogiczne funkcjonalnie. Owadom i wijom brak wówczas odpowiednika drugiej pary odnóży czuciowych - Ant II, których zawiązki występują jedynie w embriogenezie, a odpowiedzialne za nie segmentalne geny homeotyczne są unieczynnione. To mocny argument za pokrewieństwem wijów z bynajmniej nie najprymitywniejszymi stawonogami. <gap reason="sampling"><br><tit>Powstanie umiejętności żucia</><br>Z doskonaleniem powierzchni tnących zębów wiąże się nierozerwalnie modyfikacja
