zbiegł ze strychu, a za nim Michaś i Luś w rozsznurowanych już bucikach. <br>Jaś odważył się na tę rzecz okropną i zrobił - zadzwonił do bramy zamku, i to nie raz, delikatnie, a dzwonił bez tchu, raz po raz, tylko od czasu do czasu zmieniając palec na dzwonku. <br>Toteż bardzo prędko furtka przy bramie się otworzyła i stanął w niej odźwierny. Syknął ze złością: <br>- Cóż to za hałasy wyrabiacie po nocy? <br>Michaś i Luś już zaczynali zmykać, ale Jaś wytrwał na stanowisku. <br>- Bo, proszę pana, złodzieje okradają zamek... weszli od parku... <br>Nastała chwila ciszy. Odźwierny ani wrzasnął, ani się poruszył, ani zdziwił