było dwóch.<br>I w tym dopiero momencie zdał sobie sprawę, że się właściwie przed Alkiem tłumaczy. Przygryzł wargi.<br>- To fajnie! - pochwalił go Alek. - Ja uważam, że w takich wypadkach najlepiej mówić jak najmniej. I nic pewnego. Może, zdaje się, chyba... o tak!<br>Felek z uznaniem klepnął go po plecach:<br>- Dobrze gada. Ma rację, Jurek, nie? Ja też nie lubię za dużo pyskować. Ale swoją drogą miałeś szczęście, że nie byłeś z nami u Marcina. Umrzyk, powiadam ci.<br>- Sam sobie winien - wzruszył ramionami Alek. - Po co się bierze do nie swoich rzeczy? Nie nadaje się i teraz ma za swoje.<br>- Też prawda