gadów ssakokształtnych Caseidae, z krótką przedoczodołową częścią czaszki.<br>Scena ewolucji gadów na początku późnego permu ukazuje równocześnie w Afryce <br>Południowej i Rosji nowe zespoły gadów ssakokształtnych. Od wcześniejszych pelykozaurów różniły się one rozwojem pojedynczych kłów w szczękach i odwiniętą blaszką <br>&lt;page nr=350&gt;<br>kości angulare w żuchwie, zapewne obrzeżającą bębenek słuchowy. Była to gałąź <br>Gorgonopsia reprezentowana na początku swojej historii w Afryce przez Hipposaurus, o czaszce podobnej jeszcze do Haptodus, i Eoarctops o kwadratowym zarysie pyska.<br>Sprzyjające dla nich warunki pojawiły się pod koniec permu w rejonie Północnej <br>Dźwiny, gdzie żyła straszliwa szablozęba Inostrancevia o czaszce długości 60 cm.<br>Zarówno w Afryce Południowej, jak