w końcu kambru. Najstarsze z nich, tak jak pokrewne graptolity bentosowe, miały siateczkowate kolonie w kształcie lejka, tyle że zamiast bazalnego dysku opatrzone były trójbrzeszczotowym statecznikiem (ryc. 11.12). Nieznany jest mechanizm przejścia do planktonowego trybu życia. W toku ewolucji tej linii w trakcie najwcześniejszego ordowiku (tremadoku) postępowała redukcja liczby gałązek kolonii i łączących je beleczek, a co ważniejsze, zanik wiązanego z płcią dymorfizmu poszczególnych rurek (tek).<br>Bentosowe graptolity formowały rurki po trzy: środkowa mieściła osobnika, z którego brała początek kolejna triada. Z dwóch pozostałych jedna była węższa, uważana za pomieszczenie karłowatego samca (ryc. 11.10). Pierwsze graptolity planktonowe miały takie