dzieci ani im nie rozkazywali, dając potomstwu możliwość uczenia się na przykładach i doświadczeniu starszych. Ocena własnego postępowania i osąd winy - były to sprawy samej młodzieży. <name type="person">Tecumsech</> głęboko przeżył to, co się wydarzyło na polu bitwy, przemyślał swą słabość i potem nigdy więcej już nie poddał się strachowi - przeciwnie, odtąd gardził niebezpieczeństwem. Z tego samego okresu wyniósł jeszcze jedno doświadczenie, które zapamiętał na resztę życia. Otóż był kiedyś świadkiem, jak Indianie związali schwytanego jeńca i żywcem go spalili. Obserwując tę scenę przyszły wódz Szaunisów postanowił, że nigdy nie pozwoli na niegodne prawdziwych wojowników torturowanie jeńców. Przyrzeczenia tego również dotrzymał. W przyszłości