amatorów wielce umiejętnie.<br>W zachowaniu Żegoty Grzegorz dostrzega jedno niezbyt wytłumaczalne dziwactwo - otóż inżynier niezbyt pewny siebie wśród pacjentów, w obecności lekarzy czy perso nelu, potrafi zgrywać wesołka, opowiadać głupawe dowcipy, robić jeszcze głupsze kawały.<br>Grzegorz przygląda się owej dwojakiej przemianie z uwagą tym większą, że poza godzinami szachów Żegota garnie się głównie do jednego tylko z współpartnerów: do Grzegorza Twardowskiego. Dlaczego? Z odpowiedzią należy jeszcze poczekać.<br>Pacjent Twardowski jest człowiekiem ciekawym świata, dociekliwym wobec wszelkich zjawisk.<br>Starannie przygląda się ludziom "piątki" - chłopcom, mężczyznom, ludziom starym.<br>Omija twarze ugrzęzłe w bezruchu, cofające się nie tylko przed wzrokiem ludzkim, ale i światłem