Wojny bezpieki z "Ogniem" prawie nie zauważył - żył jak pustelnik, znajomi prawie go nie odwiedzali, on sam siedział w domu, wpatrywał się w Rembrandta i Moneta i myślał o wyjeździe. Przeczytał wszystko, co było w domu, co mieli sąsiedzi i ci nieliczni koledzy, z którymi otrzymywał kontakt. Nieraz, zwłaszcza pod gazem, sąsiad pracujący na kolei opowiadał mu o kolejnych wyczynach watażki z Waksmunda, ciesząc się jak kibic piłkarski z każdej udanej dla partyzantów potyczki. Michał kręcił głową. Miał dość wojny i wierzył, że teraz strzelanie do swoich - jakie by nie były ich przekonania - jest niegodziwe. Wajchowy ze stacji tłumaczył, że ci