babce Jadwidze, po czym padały sobie w objęcia, Awdotia Michajłowna dostawała spazmów, układano ją na kanapie, a babka Jadwiga siadała obok i czytała na głos wiersze Lermontowa, starając się nadać swemu głosowi ton tragiczny i wzniosły.<br><br>Powtarzało się to prawie co miesiąc. Babka Jadwiga nigdy nie wkładała pierścionków podarowanych przez generałową, ale majątek ukryty w jej kuferku rósł, aż stał się całkiem znaczny. Podczas dramatycznej ucieczki z Rosji babka próbowała zwrócić wszystko generałowej, ale naraziła się tylko na jej gniew i wymysły. Podczas całej wędrówki generałowa nie dostała ani razu spazmów, za to klęła jak wykwalifikowany woźnica.<br><br>Teraz, gdy okazało się