piwska. Był to jegomość w średnim wieku, w źle skrojonych, niedoprasowanych tweedach i natrętnym krawacie, takim jaki noszą zwykle w sobotnie wieczory subiekci, muzykanci, studenci prowincjonalnych uniwersytetów, przestępcy i komuniści. Jego obecność w tej oazie dobrego smaku, kultury i wybornych trunków była dysharmonią, jakiej nie znajdziesz nawet w ostatnich kwartetach genialnego Beethovena.<br>Siadł przy mnie. Odsunąłem sherry, ale w międzyczasie zdążył przytłoczyć swoim sprośnym kuflem moje wycinki prasowe, które nieopatrznie położyłem na stoliku.<br>Gdybym był wówczas spostrzegł w czas, gdybym zamiast badać odcień jego tweedów i wyczekiwać z wielkim niepokojem na odgłos żłopania, zastanowił się nad rysami jego twarzy i wsłuchał