mocniejszymi, treściwszymi, by potem rozładować wszystko przy deserze wesołym szampanem.<br> Może być tak, jak na stole w polskiej ambasadzie w Rzymie, gdy podejmowaliśmy ministra Amintore Fanfaniego:<br><br>&lt;foreign&gt;Dîner, 15.III.71<br>Menu<br><br>Galantin de poulet<br>Sauce Tartare<br>*<br>creme de céleri<br>*<br>spigola bouillie<br>sauce piquante<br>*<br>filets de boeuf<br>légumes saison<br>*<br>gâteau framboise glacé<br>a la polonaise<br><br>Wódka wyborowa<br>Corvo di Salaparuta 1967<br>Châteauneuf du Pape 1962<br>Veuve Clicquot&lt;/&gt;<br><br>Nie było to wykwintne przyjęcie, ale bardzo przyzwoite, a zwłaszcza roczniki win znaczyły wiele, zrobiły wrażenie na ministrze, bo to były bardzo dobre roczniki. No, powiedzmy, to francuskie wino, było już prawie dziesięcioletnie i głaskało